Zeebaars met bloedsinaasappel
Hoi Sarinah!
Nu het nog kan geniet ik volop van de bloedsinaasappels, die jammer genoeg altijd maar zo kort verkrijgbaar zijn. Maar eigenlijk vind ik dit ook wel juist weer charme hebben, er zijn tegenwoordig bijna geen producten meer die seizoensgebonden zijn. Het hele jaar door zie je overal aardbeien, asperges en meer van die dingen waar je je vroeger op verheugde en die speciaal bij die tijd van het jaar horen. Nu klink ik geloof ik wel heel erg zeurderig oud, back to the subject. Gelukkig is het met de bloedsinaasappels nog steeds niet echt gelukt om ze buiten Sicilië en buiten de korte tijd dat ze er zijn te kweken. Je kan ze wel krijgen hoor, uit andere streken, maar dat zijn toch bleke en minder smaakvolle sinaasappels dan de echte Siciliaanse.
Hoe ze zijn ontstaan, dat weet geen mens, wel weten we hoe ze aan hun typerende kleur komen, die van lichtrood tot bijna diepzwart kan variëren. Anthocyaan is het pigment dat ook zijn kleur geeft aan bloemen, bosbessen en rode kool en dus ook op wonderbaarlijke wijze is opgedoken in de sinaasappels. De kleur hangt af van de structuur en de zuurgraad van de vrucht. En ook heeft waarschijnlijk het temperatuurverloop op Sicilië met de al erg koude nachten en overdag een warm zonnetje iets te maken met de kleur en ook met de smaak van de bloedsinaasappel.
De smaak van bloedsinaasappels is zoet en intens met een bittere en zure ondertoon. De vulkanische grond waarop de vruchten groeien heeft ongetwijfeld ook een belangrijke invloed op de smaak van de bloedsinaasappels. Er zijn drie varianten die elkaar in tijd opvolgen zodat we van december tot begin april kunnen genieten van deze vrucht. Je hebt de Moro, Sanguinello en Tarocco. De één is wat zoeter dan de ander, maar het ontloopt elkaar allemaal niet veel. Naast simpelweg persen en het sap opdrinken mag ik ook graag receptjes bedenken met bloedsinaasappel. Je kunt er heerlijk zoete gerechten mee maken (bloedsinaasappelsorbetijs), maar ook in de hartige keuken kun je er alle kanten mee op. Lekker door een salade bijvoorbeeld. Ik heb er van de week een paar stevige zeebaarzen mee gevuld en deze in de oven gegaard. Erbij dronken we die lekkere Insolia, ik dacht die komt toch ook van Sicilië, dus dat moet vast wel goedkomen. En dat was ook zo!
Zeebaars met bloedsinaasappel
4 personen | 30 minuten | heel makkelijk
printversie
2 hele zeebaarzen, schoongemaakt
2 of 3 bloedsinaasappels
1 citroen
bos peterselie
olijfolie
zout en peper
Verwarm de oven voor op 200 graden.
Vul de buikholtes van de baarzen met plakjes bloedsinaasappel en plakjes citroen en wat peterselie. Bestrooi met zout en peper en leg de baarzen in een ovenschotel waar je ook al wat plakjes bloedsinaasappel in hebt gelegd. Verdeel de rest van de peterselie eromheen en schenk er een flinke scheut olijfolie overheen.
Dek af met aluminiumfolie en zet 15 tot 20 minuten in de oven.
Wij hadden verder genoeg aan een salade en wat brood, feestmaal.
Bye!
