The Jane Antwerpen
Hoi Sarinah,
Ik zou je nog vertellen over mijn geweldige eetervaring bij The Jane in Antwerpen. Eindelijk was het me gelukt om een reservering te maken, je moet drie maanden van te voren op het juiste tijdstip klaar zitten om je reservering te maken, en dit was nog in de tijd dat ze één Michelinster hadden, nu hebben ze er twee en denk ik dat het nog lastiger is.
De verwachtingen waren hooggespannen, echtgenoot en ik hadden één keer eerder bij Sergio Herman gegeten, toen hij Oud Sluis nog had (3 michelinsterren), en dat was wel zo’n extreem goede ervaring dat ik bang was dat dit zou tegenvallen. We togen opgewekt richting Antwerpen waar Sergio na sluiting van Oud Sluis in 2013 samen met compagnon Nick Bril een kapel van een voormalig 19e eeuws militair ziekenhuis heeft omgebouwd tot wat nu is uitgeroepen als één van de mooiste restaurants ter wereld. En mooi was het! Het restaurant is mooi, elegant maar ook robuust en met een onafgewerkt plafond. Ik vond het waanzinnig mooi.
Piet Boon heeft zich bezig gehouden met de inrichting, Studio Job heeft maffe, maar prachtige gebrandschilderde ramen gemaakt en in het midden van de zaal hangt een gigantische kroonluchter, die redelijk laag hangt met 150 lichtpunten. Achter in is een soort glazen kooi gemaakt waar je de koks aan het werk kunt zien. Ik kan er uren naar kijken.
Omdat we de verjaardag van echtgenoot vierden, namen we als aperitief een glaasje champagne, speciaal gebotteld voor the Jane door wijnhuis Dehours. We besloten voor acht gangen te gaan, ik weet niet meer precies wat de prijs daarvoor was, maar als je het vergelijkt met de Nederlandse horeca, was het belachelijk goedkoop. Ook de wijnen zijn prettig geprijsd, erg leuk vond ik dat je per gerecht kan kiezen uit twee of zelfs drie wijnen.
Oh ja, en het zit m natuurlijk in die kleine dingetjes die het helemaal afmaken en waardoor eten bij een restaurant als the Jane tot zo’n intense totaalbeleving wordt. Huilen van geluk kan ik als de flessen water op tafel komen, natuurlijk ook speciaal ontworpen voor het restaurant. Op de plat waterfles staat ‘Still waters run deep’ en op het water met bubbeltjes ‘Don’t lose you’re spark’.
Het eten kan ik kort over zijn, het was geweldig, ik kan er over uitweiden, maar ik kan er maar beter gewoon wat foto’s van laten zien en het menukaartje. Ik kan sommige gerechten zo weer proeven als ik het lees. Dus gelukkig, het was geen tegenvaller, maar weer een superervaring.
Groetjes, Marije
